روز خوب و ملچ مولوچی ِ من!

سلااااام !

خوبین چه خبرا؟؟؟ چیکارا میکنین امیدوارم که هر غلطی میکنین حالتون خوب باشه و اوضاع بر وفق مراد برقی باشه و حالشو ببرید  ... آقا خلاصه از بحث مفصل عروسی داش سیا بگذریم میرسیم به امروز که من چه غلطی کردم در این شهر. صبح ( که چه عرض کنم ظهررر! ) که از خواب پا شدم مثل یه غنچه وا شدم بابام بهم عیدی داد چون به مکتب نمیرفت وانگهی دریا شود ... اصولاً با دیدن یک فیلم خارجی و با گفته های بس خطیر ِ دن ژوان دوباره به این نتیجه بس به جا رسیدیم که وسیله اصلی ارتباط میان انسان ها زبان نیس بلکه لبها هستن  ، وووی از اونجایی که اینجانب کلاً آدم ایکسی ای هستم اینه که این بحث رو همینجا ول می کنیم تا برسیم به موضوع اصلی یعنی شوووت شدن داش سیا از خونه و جا باز شدن به اندازه ی شونصد نفر و اینکه تو اتاق راحت عربده بزنی و درکل عندالفاز را به جای بیاوری  ... ویررر ویرررم گرفته برم مدرک ICDL بگیرم، البت که بنده نه تنها مهارت های ICDL بلکه تمامی مهارت های ABCDEFGHIJKLMNOPQRSTUVWXYZ رو دارم و به حق هم دارم و حرفه ای نیز میباشم ولی خب داشتن یک مدرک که زارپی بزنی تو صورت کارگزین یا هرکی که استخدام میکنه خودش مزیتی ست ... البته از جهات مختلف میتونی این کارو انجام بدی چکوار ( یعنی عین چَک ) از سمت چپ و چکوار از سمت راست و کف گرگی از جلو و آپرکات یعنی از زیر چونه به روش بوکسوری هم میشه همون مدرک رو توی صورت یارو فرود آورد 

خب دیگه مزخرفاتی ندارم که بگم شما هم اینقدر علافانه ( علافواررر ) وبلاگمو نخونین! 

پانوشت یک : عجب روز توپپپی بود امروز

پانوشت دو : با اینکه امروز روز نسبتاً چرتی بود ولی خیلی تووپپپپ بود!

پانوشت سه : لب لب لب تو گل انااااررره ه ه ه ‌( به لیست آهنگای خفنگ اضافه کنید! )

پانوشت چهار : کفش کت و شلوارمو پوشیدم با شلوارر جین! راه میرم تق تق خفن میکنه !

پانوشت پنج : خدایا رزمندگان اسلام را پیروز بفرمااا

پانوشت شش : خدایا هر که را سرنگون میفرمایی ما را نفرمااا 

پانوشت هفت : خدایا ملت را بفرررمااا

پانوشت هشت : خدایا بفرمااا بفرماااا بفرمااا