غرغرهای یک آدم پیسد آف!

 نسلام!

 اولاً از حالم نپرسید که الان خیلی داغون و عصبانی و قرمز هستم! خب قرمزیش بخاطر تی شرتی هستش که الان پوشیدم ولی عصبانیتم واسه اینه که بخاطر اینکه من یک آدم نسبتاً کودن و خرفتی هستم و وسایلم رو هی زرت و زرت گم می کنم باید مبلغ پانزده هزارتومان ناقابل! و دو هزار تومن دیگه از جیب نامبارکم بره... بابا آخه چه وضعشه!؟ اون فیش لعنتی رو کجا گذاشتم اون روز!؟ اصلاً یادم نیس که چیکارش کردم یعنی میدونم که قایمش کرده بودم یه جا ولی یادم نیس کجا و همین "یادم نیس" برای اینجانب و اونجانب و همه ی جوانب هفده هزارتومان آب خورد :-[ ... اه .. ولش کن بحثو عوض میکنم... حالمم گرفتس چون درب و داغونم و دلیلش هم به شما ربطی نداره! ... هیچ چیز اون طوری که من میخوام نیس و منم بجای اینکه سعی و تلاش کنم همه چیو راست و ریس کنم عین پیرزن ها پای کامپیوتر نشستم الکی ور میرم باهاش و غر میزنم! البته با این تفاوت که پیرزن ها پای کامپیوتر نمیشینن...میشینن؟... نمیدونم شاید بشینن...ای خداااااااااااااااا آخه *ــونم داره میسوزه چرا یه لحظه به من کمک نمیکنی فقط بلدی... شاید چندروز دیگه برم به یک مسافرت هشتاد مایلی و شایدم استارت زدم به خوندن اون کتیبه ی بی صاحاب که فکر کنم چیزی در حدود شونصد و پنجاه و چهار هزار ورق هستش ... بله ... من دیگه کشش ندارم این وبلاگ اجاره داده میشود به همراه سرقلفی و همه ی کوفتها و زهرمارهاش... 

پانوشت یک : هرکی گفته پول چرک کف دسته یه مشت میزنم تو دهنش..

پانوشت دو : آخه من کی برم هشتاد مایل اون ور تر؟

پانوشت سه : *یدم تو دهن بانک ملی شعبه ی اونجا که زرتی اسنادو میبره تحویل میده

پانوشت چهار: ... آخه من که میدونم تو این تابستونم هیچ کاری نمیتونم بکنم!؟ میتونم؟